کتو اسیدوز دیابتیک diabetic ketoacidosis :

DKA این وضعیت به دلیل کمبود یا ناکافی بودن مقدار انسولین در گردش خون ایجاد می شود . سه مشخصه اصلی این اختلال عبارت است از :

تظاهرات بالینی :

مهمترین علامتی که می تواند منجر به تشخیص پرستار اورژانس برای کتواسیدوز دیابتی کمک کند شامل موراد زیر است :

بر این اساس اقدامات درمانی به صورت زیر انجام می شود :

1 – جایگزینی مایعات بر اساس میزان دهیدراتاسیون انجام می شود . بیمار ممکن است نیاز به ۶ تا ۱۰ لیتر مایعات وریدی برای جایگزینی مایعات از دست رفته به واسطه پولی اوری ، هایپرونتیلاسیون ، اسهال و استفراغ داشته باشد . در ابتدا سرم نرمال سالین با دوز ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ لیتر در ساعت ، ۲ تا ۳ ساعت تجویز می شود . در مبتلایان به هایپرتانسیون یا نارسایی احتقانی قلب ممکن است سرم نرمال سالین هیپوتونیک ( ۴۵ % ) استفاده شود . با تثبیت فشار خون ، برای چند ساعت از تجویز متوسط مایعات در حد ml/h 500 – ۲۰۰ استفاده می شود . زمانی که قند خون به mg/dl 300 یا کمتر رسید ، ممکن است جهت جلوگیری از افت زیاد از قند خون به جای نرمال سالین از دکستروز ۵% استفاده شود

2 – مهمترین الکترولیتی که باید به دقت مورد کنترل و ارزیابی قرار گیرد ، پتاسیم است . سطح K   در ایتدا ممکن است کم ، متوسط و یا زیاد باشد ( به واسطه اسیدوز ) باشد ، با شروع درمان کتواسیدوز توسط انسولین و هیدراتاسیون ، پتاسیم مجددا به درون سلول ها منتقل شده ، هیپوکالمی عارض می شود . بنابراین کنترل مکرر پتاسیم در طول درمان ضرورت دراد . گاهی نیاز به انفوزیون وریدی پتاسیم تا mEq/h 40 وجود دارد .

3 – وضعیت اسیدوز متابولیک باید تحت کنترل درآید . با تجویز انسولین ، توسط جلوگیری از شکستن چربی ها ، کتواسیدوز درمان می شود . انسولین معمولا به صورت انفوزیون وریدی با ریتی آهسته و مداوم و به میزان units/h 5 تجویز می گردد . طی این مدت مقدار قند خون باید هر یک ساعت کنترل شود . زمانی که قند خون به mg/dl 250 رسید می توان از سرم دکستروز ۵ % نیز جهت انفوزیون  استفاده کرد . بدین ترتیب از افت سریع قند خون جلوگیری می گردد . معمولا انسولین توسط محلولی جدا از محلول مورد استفاده برای جبران کمبود مایعات بدن تجویز می شود.