Intra aortic Balloon Pump – IABP

image_sensation_overview_1

خرید این مطلب از ایستگاه پرستاری

IABP یا بالن پمپ داخل آ ئورتی یک وسیله موقتی جهت بهبود فعالیت قلب است در موقعیت های بسیاری این وسیله می تواند یک وسیله حیاتی برای بیماران که در انتظار عمل قلب اند از جمله : پیوند قلب ، CABG ، PTCA ، PCI و جایگذاری استنت باشد .

اما این وسیله در زمان شوک کاردیوژنیک می تواند عملکرد شاخص خود را نشان دهد ابتدا در این بیماران از داروهای وازودیلاتور و اینوتروپ استفاده می شود و اگر این داروها مفید واقع نشدند از این وسیله به تنهایی یا در کنار درمان دارویی برای کمک به عملکرد بطن چپ یا افزایش برون ده قلبی میتوان استفاده کرد. از زمان آمدن این وسیله به عرصه درمان که از حدود سال ۱۹۶۰ است ، بالن پمپ داخل آئورتی در یک زمینه گسترده قبل از عمل یا بعد از عمل استفاده می شود. آمار جهانی نشان می دهد که سالانه حدود ۱۰۰۰۰۰ کتتر IABP مورد استفاده قرار میگیرد . جزییات عملکرد این وسیله در کادر زیر آمده است .

اهداف درمان با IABP :

IABP با چندین مکانیسم عملکرد قلب را تثبیت می بخشد :

  • بهبود عملکرد قلب و برون ده قلبی با کاهش حجم پایان دیاستولی و PRELOAD
  • بهبود و افزایش عرضه اکسیژن رسانی با افزایش حجم خون جاری در شریان های کرونری
  • کاهش تقاضای اکسیژن با کاهش اتساع بطن چپ.
  • تثبیت عملکرد قلب در بیماران با دیس ریتمی و ایسکیمی میوکارد

اجزای یک IABP

یک IABP شامل دو بخش عمده و مهم است :

  1. یک کاتتر دو راهی ( دبل لومن ) با یک بالون قابل باد شدن که در انتهای آن متصل است
  2. یک کنسول که باد شدن و خالی شدن بالون را تنظیم می کند .
  • کاتتر IABP
  • کنسول دستگاه
  • یکی از لومن های کاتتر بالون به یک ترانس دیوسر برای اندازه گیری و مانیتورینگ فشار شریانی داخل آئورت بیمار متصل است
  • لومن دیگر ( مسیری که به بالون متصل است ) به یک مخزن گاز متصل است .

Untitled-1

  • کنسول باد شدن بالون را تنظیم می کند و همچنین جایگاه مخزن هلیوم ( یا CO2 ) است .
  • کنسول دارای یک مانیتور نیز هست که شکل موج شریانی ، الکتروکاردیوگرام و موج فشار بالون را نشان می دهد . شکل این امواج به متخصصین در تعیین میزان اندازه وفشار بالن که آیا مناسب میباشد یا نه و اجازه به هرگونه تغییر واصلاحات ضروری کمک میکنند.
  • کنسول باد شدن بالون را تنظیم می کند و همچنین جایگاه مخزن هلیوم ( یا CO2 ) است .
  • کنسول دارای یک مانیتور نیز هست که شکل موج شریانی ، الکتروکاردیوگرام و موج فشار بالون را نشان می دهد . شکل این امواج به متخصصین درتعیین میزان اندازه و فشار بالن که آیا مناسب میباشد یا نه و اجازه به هرگونه تغییر و اصلاحات ضروری کمک میکنند.

IABP-consul

عملکرد فیزیولوژی بالن

  • IABP در فازهای مخالف دوره قلبی پر و خالی میگردد. هدف از پر شدن بالن افزایش پرفیوژن قلب میباشد.
  • بالن درابتدای دیاستول و قبل از سیستول بطن ها خالی میگردد این مرحله به عنوان ضربه معکوس شناخته میشود. در رابطه با ارتباط پر و خالی شدن بالن با ECG (بالن در اواسط موج T پر و قبل ازانتها کمپلکس QRS خالی میگردد.)
  • پرگشتن بالن در آغاز دیاستول باعث حرکت خون به سمت انتهای شریانها و افزایش فشار دیاستولیک در فاصله بین بالن و ابتدای آئورت می شود.
  • افزایش در فشار دیاستولیکی که به عنوان ” افزایش دیاستول ” شناخته میشود باعث برگشت خون که معمولا در طول دیاستول منتشر میگردد به داخل شریانهای قلبی میشود.
  • همانطور که خون جاری داخل شریانهای کرونری افزایش میابد میزان عرضه اکسیژن به میوکارد قلب نیز افزایش می یابد.
  • علاوه بر این پرشدن بیشتر بالن IABP باعث کاهش ضربان قلب و میزان افترلود و افزایش میزان عملکرد بطن چپ میگردد.
  • در طول پرشدن بالن خون همچنین به محیط اطراف نیز فرستاده می شود . بدین صورت جریان خون در زیر بالن نیز افزایش میابد که این خود باعث افزایش گردش خون شریانهای کلیوی و عروق سیستمیک میگردد .
  • خالی شدن بالن بلافاصله قبل از سیستول باعث کشیده شدن خون از بطن چپ و خالی شدن کامل آن می گردد . این عمل باعث کاهش پره لود و تقاضای اکسیژن میوکارد میگردد .
  • همانطور که خون پس زده می شود فشارخون داخل بطن چپ باعث کاهش کشش دیواره ، میزان مصرف اکسیژن و افزایش برون ده قلب و میزان EF میگردد .
  • میزان فشارخون سیستولیک نیز با کاهش میزان افترلود شروع به کم شدن میکند.

 

  • دومین اثر کتتر IABP بهبود عملکرد قلب است. میزان ضربان قلب ، دیاستول شریان ریوی (PAD) و فشارخون در شریان های دچار انسداد (PAOP) و فشار متوسط شریانی (MAP) ، برون ده قلب و گردش خون ارگانهای حیاتی نیز افزایش میابد.

image054

اندیکاسیون های استفاده از IABP

در موقعیت های بسیاری می توان از IABP استفاده کرد ، مثل شوک کاردیوژنیک ، که این نوع شوک درحدود ۷٫۵% از بیماران با سکته های حاد قلبی (AMI) حادث می شود و در حدود ۸۰ – ۷۰% باعث مرگ بیماران می گردد . در این بیماران با شوک کاردیوژنیک IABP شاید برای کاهش ایسکمی میوکارد و بهبود عملکرد قلب موثر واقع شود مخصوصا زمانی که بیمار برای عمل پیوند عروق آماده میشوند . آمارها نشان می دهد که استفاده از IAPB در کاهش ایسکمی در مراحل حاد ارست قلبی که میتواند باعث از دست دادن قسمت بیشتری از عضله قلب بشود و همچنین در افزایش شانس زنده ماندن به دنبال شوک کاردیوژنیک موثر واقع می شود . همچنین در بیمارانی که سابقه سکته قلبی داشته اند برای جلوگیری از سکته دوباره و ایسکمی مقاوم نیز قابل استفاده میباشد.

IABP در بیماران با آنژین ناپایدار که مجبور به مصرف داروهای بسیاراند و از درد قفسه سینه و ناخوشی رنج میبرند میتواند در کاهش این علائم و درنهایت حذف این شرایط موثر واقع شود . همچنین در نگه داری بیماران در یک شرایط مناسب و ایده آل برای جراحی عروق بسیار کمک کننده است.

image_cs300_clinical_2بعد از سکته های قلبی ممکن است ساختمان قلب دچار آسیب شود شرایطی مثل نقص دیواره بین بطنی (VSD) یا نارسایی میترال شاید اتفاق بیفتد که در این شرایط IABP میتواند تا فراهم شدن شرایط برای جراحی و اصلاح نقص به وجود آمده یک شرایط همودینامیکی پایدار را ایجاد کند. در نقص دیواره بین بطنی یا همان VSD یک منفذ غیرطبیعی در دیواره مابین بطن چپ و راست ایجاد می شود که به علت بالا بودن فشار در بطن چپ خون به داخل بطن راست فرستاده می شود که این خود باعث کاهش برون ده قلبی و نارسایی بطن راست میگردد که دراین حال IABP با کاهش افترلود باعث کاهش شانت چپ به راست می گردد. نارسایی میترال در این بیماران به علت اشکال در عملکرد عضلات پاپیلاری و یا پاره شدن آنها ایجاد می گردد . در این اتفاق دریچه میترال کامل بسته نمی شود و جریان خود در حین سیستول بطن به داخل دهلیز چپ پس زده می شود و باعث افزایش فشار در دهلیز می گردد . افزایش فشار در دهلیز چپ به عروق ریوی منتقل میگردد و باعث احتقان و ادم در آن می گردد در این حال استفاده از IABP باعث کاهش افترلود و به دنبال آن باعث تسکین ادم و احتقان در بیماران می شود.

IABP شاید به عنوان یک وسیله کمکی در بیمارانی که در مراحل آخر بیماری و یا منتظر پیوند قلب میباشند ضروری باشد . در این بیماران از این وسیله به مدت ۶ ماه میتوان استفاده کرد و همچنین یکی دیگر از مزایای استفاده از این وسیله این است که این بیماران قادر به حرکت تا زمان انجام پیوند می باشند .

gallery_cs300_5دیس ریتمی های مقاوم بطنی نیز می توانند یکی دیگر از موارد مصرف IABP باشد .عملکرد ضعیف بطن چپ افزایش در میزان افترلود و میزان تقاضای اکسیژن میوکارد باعث اتساع بطن و به دنبال آن افزایش تحریک پذیری ، خود باعث سخت بودن درمان دیس ریتمی ها می گردد استفاده از IABP در اینجا باعث بهبود روند جریان خون کرونری و کاهش تحریک پذیری می شود . علاوه براین ، این وسیله با کاهش پره لود و افترلود باعث کاهش اتساع بطن خواهد شد که این خود نیز باعث کاهش بیشتر تحریک پذیری و آریتمی می گردد .

بیمارانی که حین از جراحی زیر دستگاه بای پس قلبی – ریوی قرار می گیرند در معرض عوارض این دستگاه که تقلیل عملکرد قلب میباشد هستند چرا که در این روش قلب با استفاده از محلولهای سردی که حاوی الکترولیتها است به یک شرایط کنترل شده ایسکمی ( کاردیو پلژی ) وارد می شود ، نیازمند این هستیم که بعد از عمل وسیله ای باشد که عملکرد آن را به طور موثری برگرداند IABP در این مرحله با ایجاد یک شرایط همودینامیکی پایدار و مناسب اجازه می دهد که جداسازی خوب با حداقل خطرات داشته باشیم .

استفاده از IABP قبل از عمل در بیماران پرخطر ، میزان مرگ و میر کمتر و مراقبت های کوتاهتری را نشان داده است. که منظور از این بیماران ، بیمارانی با شرایط ذیل میباشد :

  1. عملکرد ضعیف بطن چپ( EF<30% )
  2. آنژین ناپایدار
  3. تنگی شریان کرونری چپ بیشتر از %۷۰
  4. بیماران تحت عمل بای پس.

دیگر موارد استفاده از IABP شامل

  • نارسایی قلب
  • جلوگیری از تنگی مجدد شریان کرونری پس از عمل PTCA
  • حمایت از قلب در جراحی غیر قلبی
  • نارسایی بطن راست
  • شوک سپتیک

یکی از موارد مصرف شایع استفاده از این کتتر

  • ایجاد شرایط همودینامیکی پایدار در طول یا پس از پروسیجرهای جایگذاری کتتر
  • شوک کاردیوژنیک
  • پس از جراحی قلبی که از CPB استفاده شده باشد
  • حمایت از بیماران پرخطر که جراحی داشته اند و آنژین های مقاوم به درمان های دارویی می باشند.

موارد کنتراندیکاسیون استفاده از IABP

موارد عدم استفاده از این کتتر به دو دسته تقسیم بندی میشود :

موارد مطلق که شامل :

  • بیماران با آنوریسم آئورت
  • جداشدگی آئورت
  • نارسایی آئورت
  • آسیب های مغزی جبران ناپذیر

موارد نسبی منع مصرف در بیماران که مزایای استفاده از این وسیله بیشتر از مضرات آن است که شامل:

  • بیمارانی از جمله بیماران با اختلال عروق محیطی
  • مشکلات انعقادی و ترومبوسیتوپنی
  • مراحل پایانی بیماری ها .

جایگذاری IABP

1قرار دادن IABP در بخش ICU ، در بخش کتتر گذاری یا در اتاق عمل باید انجام شود . معمولا یک برگه رضایت قبل از عمل باید گرفته شود .

بعد از آماده کردن شرایط و بی حسی موضعی بالن کتتر از طریق شریان فمورال چپ یا راست به قسمت آئورت نزولی و قسمت فوقانی کتتر در حدود ۲-۱ سانتی متر پایین تر از شاخه اصلی آئورت در ناحیه ساب کلاوین و قسمت پایینی بالون ، بالاتر از شریانهای کلیوی قرار می گیرد .

کتتر معمولا در زیر شرایط فلورسکوپی که یک شرایط برای مشاهده دقیق از جایگزینی صحیح کتتر فراهم می کند انجام می گیرد . اگر از فلوروسکوپی استفاده نشد می توان از طریق رادیوگرافی به دنبال کتتر گذاری انجام گیرد. قسمت نوک کتتر باید در فضای دوم یا سوم فضای بین دنده ای قرار گیرد . جایگزینی صحیح کتتر بسیار اهمیت دارد که اگر زیاد بالا قرار گیرد باعث ایجاد انسداد در جریان خون به شریان ساب کلاوین میگردد . و اگر زیاد پایین قرار گیرد باعث انسداد جریان خون به شریانهای کلیوی میگردد .

AnnCardAnaesth_2011_14_3_188_83996_u2 Dscp_Iab

  • بعد از این که کتتر در جای خود قرار گرفت یک پانسمان استریل در محل قرار دادن آن گذاشته شود .
  • گرفتن و مشاهده ECG برای نگه داری یک درجه حساسیت مناسب برای پمپ بسیار اهمیت دارد .
  • علاوه بر تنظیمات اولیه ، بالن با یک سرنگ پر و با یک غلظت مناسب از گاز هلیوم یا CO2 تنظیم می گردد .
  • هلیوم مناسب تر است مخصوصا زمانی که ضربان قلب بالا است به دلیل اینکه از گاز CO2 سبکتر و غلظتش کمتر است و سریعتر از گاز CO2 داخل و خارج محفظه بالن می شود.
  • ممکن است از طریق یک منفذ یا براثر پاره شدن بالن ، هلیوم به داخل آئورت نشت کند و به دنبال آن گاز سریعا به داخل عروق کرونری و مغز راه پیدا کند و عوارض کشنده آن ظاهر شود .
  • اما گاز کربن دی اکسید با سرعت کمتر جابه جا میشود به همین دلیل اگر قسمتی از بالن پاره شود خطر آمبولی و انتشارش به داخل خون کمتر است .
  • حجم بالن از ۴۰ – ۳۰ میلی لیتر برای بالغین جوان تا ۵۰ میلی لیتر برای بالغین بزرگتر متغییر است اما بیشترین حجم مورد استفاده ۵۰ میلی لیتر است .

cardiac-assist-pump-control-units-pump-catheter-pump-69182-4623451

زمانبندی زمانبندی صحیح پر و خالی شدن بالن باید با توجه به رسیدن به بالاترین میزان کاربرد آن تنظیم گردد . معمولا ECG به عنوان دکمه شروع پمپ (trigger) عمل می کند پمپ موج R را به عنوان سیستول بطنی شناسایی کرده . بقیه محرکها مثل امواج فشار شریانها و یا خطوط spike پیس هم می توانند استفاده شود . اگر محرکهای طراحی شده شناسایی نشوند و مورد توجه قرار نگیرند پمپ شروع به پر و خالی کردن بالن نخواهد کرد . در این موارد محرک باید به حالت اول برگردد یا یک محرک دیگر استفاده شود . امواج شریانی که بر روی مانیتور نشان داده می شود برای تعیین صحیح بودن زمان پروخالی شدن بالن استفاده می شود. پرشدن بالن (inflation) یاید در ابتدای دیاستول باشد و خالی شدن (deflation) آن نیز باید قبل از سیستول اتفاق بیفتد . ابتداٌ ترتیب خالی شدن بالن به صورت ۲:۱ تنظیم می شود (هر ضربان کمک شده) بنابراین امواج صادر شده از ضربان کمک شده و کمک نشده باید باهم مقایسه شوند. سپس ترتیب آن باید به ۱:۱ تغییر کند البته اگر شرایط مریض این وضعیت را تحمل کند. همانطور که شرایط بیمار بهبود پیدا می کند ترتیب آن به ۲:۱ ،۳:۱ ،۴:۱ ، یا ۸:۱ عوض شود قبل از اینکه IABP قطع شود.

برای اینکه ثابت شود که زمان پر و خالی شدن درست است موارد خاصی در روی امواج قابل مشاهده است :

۱) ابتدا باید با امواج طبیعی شریان آشنا باشیم . فرورفتگی Dicrotic را یادداشت کنید

2

۲ ) سپس امواج شریانی از بیماری که که تحت درمان با IABP است قابل مشاهده است . در سیستول کمک نشده برآمدگی dicrotic خیلی نزدیک به دریچه آئورت نشان داده می شود و امواج کمک نشده و فشار انتهایی دیاستول نیز باید مشخص شوند به دنبال موج dicrotic کمک نشده موج بلندتر دیاستول دیده میشود . موج dicrotic به صورت V بین قسمت سیستول و دیاستول دیده می شود ، به دنبال دیاستول تقویت شده فشار انتهایی دیاستول کمک شده دیده می شود ، که کوتاهتر از فشار دیاستول کمک نشده است به خاطر اینکه خالی شدن بالن در نتیجه فشار پایین آئورت ایجاد می شود .

3

پرشدن بالن وقتی حداکثر است که :

  • یک V تیز در قسمت dicrotic دیده می شود
  • به دنبال نقطه dicrotic برجستگی دیاستولیک از فشار سیستولیک قبل بلندتر است .

خالی شدن بالن زمانی حداکثر است که :

  • فشار انتهای دیاستولیک کمک شده در حدود ۱۰- ۵ میلیمتر جیوه از فشار انتهایی دیاستولیک آئورت پایین تر است.
  • فشار کمک شده سیستولیک که حدود ۱۰- ۵ میلیمتر جیوه پایین تر از فشارسیستول کمک نشده است.

10

خطاهای زمانبندی

اگرچه بیشتر دستگاههای IABP دارای تنظیم اتوماتیک می باشند اما ضروری است که دستگاهها به طور مداوم تحت نظر باشند . معمولا تنظیم سالیانه دستگاه نیاز است . با خطاهای زمانبندی نه تنها بیماران از دستگاه سودی نمی برند بلکه از نتایج آسیب رسان آن بهره مند خواهند شد مخصوصا اگر زمان پر شدن بالن بهم بخورد . این خطاها زمانی اتفاق می افتد که زمان پر و خالی شدن بالن دیر یا زود شود .

  • با پرشدن زود هنگام بالن ، بالن زودتر از بسته شدن دریچه آئورت پر خواهد شد . این اتفاق باعث می شود که دریچه زودتر بسته شود و به دنبال آن نارسایی آئورت و کاهش حجم ضربه ای و متعاقب آن افزایش حجم پایان دیاستولیک و افزایش درخواست اکسیژن . در این موارد امواج V شکل شریانها تغییر خواهند کرد .

4

  • با پرشدن تاخیری ، بالن در زمان نامناسب و بعد از بسته شدن دریچه آئورت پر می شود در نتیجه فشار شریان کرونری و دیاستولیک کمتر می شود درنتیجه مزایای IABP که بهبود خون رسانی و اکسیژن رسانی به شریانهای کرونری است ، کاهش یا از دست می رود و امواج حاصله در این وضعیت طبق تغییر خواهد کرد .

5

  • معمولا خالی شدن بالن قبل از شروع سیستول اتفاق می افتد اگر این اتفاق خیلی دورتر از شروع سیستول اتفاق بیافتد فشار دیاستولیک بالا خواهد رفت و باعث افزایش افترلود و میزان تقاضای اکسیژن میوکارد می شود. و شکل امواج صادر شده از شریانها به U تغییر خواهد کرد .

6

  • وقتی که بالن دیرتر از زمان مناسب تخلیه گردد دریچه آئورت دیرتر باز می شود که باعث افزایش افترلود می گردد همانطور که بالن پر مانع از پس زدن خون به داخل بطن چپ می شود امواج در زمان دیاستولیک عریض شده و یک افزایش آهسته در سیستول کمک شده دیده می شود .

7

8

بیشترها IABP دارای یک مانیتور اند که امواج را نشان می دهند که این امواج بیان کننده گاز که داخل بالن حرکت می کند . مشاهده این امواج به پرستارICU کمک می کند که آیا بالن خوب عمل می کند یا نه. مراقبت کنندگان باید با هر نوع IABP آشنا باشند چرا که هر شرکتی این دستگاه را به گونه خاص و مورد نظر خود طراحی می کند.

عوارض درمان با IABP :

اگرچه میزان مرگ و میر با IABP کم است میزان عوارض آن در حدود ۴۰ – ۲% گزارش شده است.

شایعترین عارضه این دستگاه عروقی است و مربوط می شود به ایسکمی که ممکن است در اندام زیر محل قرار گیری دستگاه رخ دهد . خوشبختانه امروزه اندازه کتترها کوچک شده است و دیگر نیازی به قرار دادن پوشش برای جایگذاری آن نیست . بیمارانی که بیشتر مستعد این عوارض هستند شامل : افراد پیر ، زنان ، دیابتی ، افراد چاق مخصوصا بیماران با مشکلات عروقی . ایسکمی اندام در زمان جای گذاری و یا برداشتن آن اتفاق میافتد که بیشتر به دنبال ایجاد لخته است. که ترومبکتومی به دنبال این عارضه نیاز است.

عوارض عروقی دیگر شامل :

  • خونریزی از محل قرارگیری
  • پاره شدن شریان فمورال
  • ترومبوز عروق سطحی یا عمقی
  • سکته مغزی
  • پارگی و جداشدن آئورت (Aortic Dissection)
  • سندرم کمپارتمان

گاهی ایجاد این عوارض نیازمند ترومبکتومی ، آمپوتاسیون ، تزریق خون و جراحی عروق است .

  • یکی از عوارض بالن شامل پاره شدن بالن و در نتیجه باعث حضور گاز هلیوم یا CO2 در داخل خون می شود . که این عارضه بیشتر در بیماران مبتلا به آترواسکلروز که بالن باید در مقابل کلسیم رسوب کرده درآئورت متسع شود ، اتفاق میافتد.
  • حرکت بالن در آئورت نیز امکان پذیر است . اگر به سمت بالا حرکت کند میزان خونرسانی به قسمت های فوقانی افزایش میابد و اگر به سمت پایین حرکت کند خونرسانی به شریانهای کلیوی دچار اختلال می شود . اما پرستار بخشICU باید مراقب دیگر عوارض مختلف باشد . عفونت در محل قرارگیری یا عفونت سیستمیک در هر عمل کتتر گذاری ممکن است اتفاق بیافتد .
  • همولیز گلبول قرمز و ترومبوسیتوپنی در هنگام کارکردن بالن ممکن است اتفاق بیفتد زمانی که خون در داخل آئورت عبور می کند.

جداسازی از دستگاه IABP

IABP یک دستگاه موقتی است که معمولا بعد از عمل برداشته می شود فقط بیمارانی که جراحی پیوند قلب داشته اند باید مدت زمان بیشتری از این دستگاه استفاده کنند در بعضی دیگر که از این دستگاه به عنوان وسیله ای برای ایجاد یک شرایط پایدار در بیمار استفاده می شود . ممکن است پرستار ICU اولین کسی باشد که می تواند آمادگی بیمار را جهت جداسازی ازIABP را اعلام کند.

نکات قابل توجه که نشان آماده بودن بیمار برای برداشتن IABP است در قسمت زیر آماده است :

پارامترهای نشان دهنده شرایط همودینامیک پایدار:

  • MAP > 65 – ۷۰ mm Hg
  • PAOP < 18 mm Hg
  • cardiac index > 2.0 L/min/m2
  • SVR < 2000 dynes/sec/cm–۵
  • urine output > 0.5 mL/kg/hr
  • SvO2 60–۸۰%
  • عدم وجود هرگونه دیس ریتمی : ضربان قلب باید در حد نرمال یا نزدیک به نرمال بدون دیس ریتمی که شرایط همودینامیک بیمار را به خطر بیاندازد ، نگه داشته شود .
  • نرمال و یا پایین بودن میزان لاکتات سرم
  • نرمال بودن سطح الکترولیتها
  • سطح قابل قبول هموگلوبین و هماتوکریت
  • عدم وجود درد قفسه سینه ، دیس پنه
  • عدم وجود مشکلات مغزی

11

  • جداسازی موفق زمانی است که شرایط همودینامیکی بیمار بعد از برداشتنIABP بتواند ثابت باقی بماند.
  • داروهای ضد انعقاد در طول درمان با IABP باید قطع شود .
  • هنگامی که کتتر برداشته می شود باید به مدت ۴۵ – ۳۰ دقیقه محل قرارگیری کتتر را با یک پانسمان فشاری به مدت ۴ – ۲ ساعت فشار دهید .
  • بعد از جایگذاری کتتر نیز باید به مدت ۴ – ۲ ساعت محل قرارگیری را هر ۳۰ دقیقه از نظر خونریزی بررسی کرد سپس هر ۲ ساعت برای ۲۴ ساعت.
  • باید کاملا مطمئن شد که هماتوم زیر بانداژ وجود ندارد چرا که می تواند بیان کننده وجود خونریزی باشد .
  • پوزیشن بیمار نیز باید بدین صورت باشد : سر ۳۰ درجه یا کمتر بالا قرارگیرد بدون خم کردن پا برای حداقل ۸ ساعت بعد از برداشتن کتتر .

رفع مشکلات دستگاه IABP

بهتر است که در موقع مواجه با مشکلات دستگاه به راهنمای آن مراجعه شود . در قسمت ذیل یکسری از مشکلات این دستگاه آورده شده است.

افزایش ضعیف دیاستولیک : افزایش کم در حدود ۳۹% از موارد اتفاق میافتد و این به دلیل زمانبندی نامناسب بالن، دیس ریتمی هایی که به دلیل حجم کم اتفاق میفتد، هایپوتانسیون یا مقاومت عروقی بالا، پاره شدن بالن، جایگذاری نادرست بالن یا حرکت بالن، اندازه نامناسب بالن که باعث میشود بالن به اندازه کافی باز نشود.

اگر متوجه شدید که محل قرار دادن کتتر نامناسب است باید در مدت زمان کمتر از ۳۰ دقیقه خارج شود تا از ایجاد ترومبوز در پشت کتتر و پیشرفت آن جلوگیری شود . در بیشتر دستگاهها آلارمی مبنی بر نشت گاز وجود دارد . نشت آهسته گاز بیشتر به دلیل ایجاد حفره در بالن است اما نشت سریعتر گاز بیشتر به دلیل پاره شدن بالن یا قطع گردش گاز است . در این مواقع سریعا باید مسیر گاز بسته شود . اگر خون وارد فضای بالن شود نشان دهنده نشتی در قسمت بالن است که باید هرچه سریعتر پمپ بسته شود . به دلیل اینکه اگر این شرایط ادامه پیدا کند منجر به آمبولی هوا می شود .

خطاهای مربوط به حساسیت دستگاه : گاهی دکمه حساسیت ECG ممکن است خوب کار نکند . علت های شایع این مشکل شامل : جایگزینی اشتباه الکترودها

  • ولتاژ کم ECG
  • دیس ریتمی واشکال در قسمتهایی که مربوط به سیگنال ECG است
  • اگر مشکل برطرف نشد تا از بین رفتن آن باید فشار شریان باید تغییر کند.

اختلال در Autofill : این ویژگی نگه داری حجم گاز درون بالن است . اگر حجم گاز دچار مشکل بشود آلارم این قسمت به صدا درخواهد آمد . که این مشکل به علت ناکافی بودن گاز درون بالن یا انسداد در محل خروجی گاز است . مقدار گاز درون مخزن باید چک شود یا یه مخزن جدید جایگزین آن گردد . شخصی که دستگاه را آماده میکند باید هرگونه نشتی و اطمینان از باز بودن دریچه مخزن را باید چک کند.اگر پمپ خوب عمل نمیکند یا نیاز است که متوقف شود میتوان به صورت دستی با سرنگ هر ۵ دقیقه پر شود.

پرستار بخش ICU باید کاملا نسبت به عوارض که حین گذاشتن کتتر یا برداشتن آن اتفاق میفتد آگاه باشد . بیمارانی که از این دستگاه استفاده می کنند باید مرتب مانیتور شوند . و نسبت پرستار به این دسته از بیماران باید ۱:۱ باشد چراکه این بیماران مشکلات متعددی باتوجه به شرایطشان دارند و به مدت چند روز نیز کاملا وابسته اند به همین دلیل نیاز به مراقبتهای زیادی دارند.

خونریزی ازمحل قرارگیری کتتر : بررسی پانسمان ناحیه ران از نظر خونریزی و تشکیل هماتوم هر ۲ ساعت.

آنمی و ترومبوسیتوپنی : چک روزانه CBC و تزریق پلاکت و پک سل همانطور که بیان شد.

عفونت : بررسی علائم عفونت از جمله : دمای بالاتر از۱۰۱ درجه فارنهایت ، افزایش WBC>10,000 سلول در هر مترمکعب ، تغییر در وضعیت روانی . اگر مشکوک به عفونت شدید یک نمونه کشت خون محیطی ، خلط ، ادرار و یک نمونه ازمحل قرارگیری IABP فرستاده شود . تغییر در پانسمان محل و تغییر رنگ پوست ناحیه و افزایش درجه حرارت ناحیه و درناژ چرک نیز می تواند از علائم عفونت باشد . استفاده از آنتی بیوتیک طبق دستور پزشک.

حرکت کتتر:

  • مانیتور پالس بیمار، رنگ پوست ، درجه حرارت و ارزیابی برای هرگونه تغییر هر ۲-۱ ساعت.
  • گزارش برون ده ادراری کمتر ۰٫۵ml/kg/hr
  • افزایش Bun,Cr
  • درد ناحیه پهلو ( فلانک )
  • ارزیابی بیمار برای افزایش قطر شکم و یا احساس ناراحتی و فقدان صداهای روده ای
  • بررسی سطح هوشیاری و ارزیابی اختلال عصبی.
  • در صورت شک به حرکت کتتر گرفتن عکس سینه و پیش بینی جابه جایی کتتر.

جداشدگی آئورت: این عارضه در ۱%تا ۴% موارد اتفاق میفتد . ارزیابی برای درد در ناحیه شکم ، پشت ، شانه ، بین دوکتف که ناگهان شروع می شود . که معمولا به صورت درد سوزنی احساس می شود . علائم دیگر نیز شامل : افزایش قطر شکم و عدم لمس یا عدم تقارن نبض محیطی با کاهش فشارخون و برون ده ادراری . اگر مشکوک به این عارضه شدید انجام یک CT یا MRI توصیه می شود . درمان این عارضه جراحی است.

سندرم کمپارتمان : این عارضه در طول درمان یا بعد از برداشتن کتتر ممکن است اتفاق بیافتد . بیمار باید از نظر درد در ناحیه ، تندرنس ، ا زبین رفتن حس ناحیه ، پارستزی . زرد رنگ شدن اندام بررسی شود . در صورت حادث شدن این عارضه که درمان آن نیز انجام فاشیاتومی است .

مراقبتهای پرستاری برای بیمارانی که تحت درمان با IABP اند :

  • مراقبتهای قبل از جایگذاری :
  • مراقبتهای بعد از عمل :
  • ایجاد یک محیط آرام چرا که ممکن است دچار استرس گردد.
  • توجیه بیمار در رابطه با درمان با IABP
  • اجازه به اعضای خانواده برای بیان نگرانی ها و شرکت در بحث ها.
  • دریافت رضایت نامه.
  • داشتن سوند فولی و وصل کردن بیمار به دستگاه ECG
  • نگه داشتن موارد مقابل:HR,RR,BP,MAP,PAP,PAOP,CVP,CO,SVR, و برون ده ادراری در شرایط پایدار.
  • چک :ABG , BUN , Cr , crossmatch ,CBC
  • ازریابی عرق محیطی که شامل نبض براکیال ، دمای پوست ، حضور یا فقدان نبض ، مدت زمان پرشدن مویرگی
  • مانیتور نبض رادیا ل چپ برای ارزیابی جای درست کتتر.
  • مانیتور شرایط بیمار ابتدا هر ۳۰ – ۱۵ دقیقه سپس هر ساعت و بعد از آن PRN
  • گرفتن ECG و Chest X-Ray به صورت روزانه سپس PRN
  • ارزیابی عوامل عروقی برای نگه داشتن شرایط همودینامیکی پایدار و پرفیوژن کافی اندام
  • مایع درمانی مناسب برای داشتن پره لود کافی
  • چک علائم عصبی از جمله ناخوشی ، عصبانیت و تغییرات مغزی هر ساعت.
  • ثبت وضعیت IABP هرساعت از جمله فشار کمک شده و نشده
  • ثبت امواج هر ۱۲ساعت یا PRN در صورت تغییر.
  • ثبت علائم حیاتی و جریان خون عضو و وضعیت حسی – حرکتی ابتدا هر ۱۵ دقیقه برای یک ساعت ، سپس هر ۳۰ دقیقه برای یک ساعت سپس به صورت ساعتی یا طبق پروتکل بخش.
  • تزریق هپارین طبق دستور و چک تست های انعقادی ۶ ساعت بعد از تغییر دوز هپارین
  • چک روزانهABG,VBG ,CBC وتستهای انعقادی و سطح لاکتات.
  • مانیتور شرایط تنفسی بیمار: چک صداهای تنفسی هر ۴ ساعت ، تشویق بیمار به سرفه و تنفس عمیق هر ۲ ساعت ، بالا نگه داشتن سر تخت حدود ۴۵ – ۳۰ درجه و انجام chest physiotherapy به صورت روزانه برای عدم تجمع ترشحات.
  • NPO نگه داشتن بیمار وکم کم شروع کردن به دادن مایعات رقیق تا جایی که بتواند تحمل کند . بررسی حجم باقیمانده معده هر ۴ ساعت و ثبت آن و گزارش آن به پزشک معالج اگر بیشتر از ۲۰۰ml باشد.
  • مراقبت از پوست بیمار، CBR بودن بیمار، بی حرکت عضو مربوطه ، استفاده از آرامبخش ها در صورتی که بیمار بیقراری می کند .

 

ترجمه متن : خانم آرزو شمسی خانی

گردآوری و تنظیم متن : صادق دهقانی زاده

منبع :

Cardiac Surgery Essentials for Critical Care Nursing

Cardiac Surgery Essentials for Critical Care Nursing

خرید این مطلب از ایستگاه پرستاری

درباره ی صادق دهقان زاده

من صادق هستم عاشق پرستاری ، از کاری که دارم انجام میدم خیلی خوشحالم . این سایت رو با هدف کمک به ارتقا سطح علمی جامعه پرستاری تاسیس کردم اگه از مطالب اینجا راضی بودید شما هم به کمک من بیاید .

مطلب پیشنهادی

نارسایی قلبی چیست؟ ( آموزش به بیمار )

CHF قلب در حالت  طبیعی با هر ضربان و انقباض خود ، خون را بدرون …

۴ دیدگاه

  1. با سلام درود فراوان خدمت شماعزیزان بسیار عالی ومفید بود.لطفا باز هم مطالب جدید بگذارید.

  2. عالی بود منتظر مطالب جدیدت هستم خسته نباشی

  3. سلام.رمز فایل بعد از خرید کجا نوشته شده؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کد امنیتی * Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.