اختلالات شریانی (بیماری انسدادی شریان اندام فوقانی )

اختلالات شریانی

• بیماری انسدادی شریان اندام فوقانی

انسداد در شریان های اندام فوقانی (بازوها) شایع نبوده و همانند انسداد در اندام تحتانی (پاها) فاقد علامت می باشند ، زیرا ایجاد گردش خون جانبی در اندام های فوقانی خیلی بهتر از اندام تحتانی است . همچنین ، بازو از توده ی عضلانی کمتری برخوردار بوده و تحت فشار بار کاری همانند پاها قرار ندارد.

بررسی و یافته های تشخیصی

یافته های بررسی شامل :

• سردی و رنگ پریدگی یک طرفه ی اندام مبتلا
• کاهش پر شدگی مویرگ
• اختلاف فشار خون در دست به میزان بیش از ۲۰ میلی متر جیوه

مطالعات غیر تهاجمی به منظور ارزیابی انسداد شریانی اندام فوقانی شامل کنترل فشار خون قسمت فوقانی دست و ساعد و اولتراسونوگرافی داپلکس جهت شناسایی محل آناتومیک ضایعه به همراه ارزیابی وضعیت همودینامیک جریان خون انجام می شوند . ارزیابی داپلر از طریق جمجمه و تعیین جریان خون رو به پایین از گردش خون خلفی در جهت تامین جریان خون دست مبتلا انجام می شود. در صورت برنامه ریزی روش جراحی یا مداخله درمانی ، ممکن است آرتریوگرام تشخیصی ضروری باشد.

تدابیر پرستاری

بررسی پرستاری شامل :

• مقایسه فشار خون قسمت فوقانی بازو (به دست آمده توسط استنوسکوپ و داپلر) ؛ نبض های رادیال ، اولنار و براکیال ، عملکرد حسی و حرکتی ؛ درجه ی حرارت ؛ تغییرات رنگ ؛ و پر شدگی مجدد مویرگی هر ۲ ساعت می باشد .
• از بین رفتن نبض یا جریان داپلر ممکن است به علت انسداد حاد عروقی باشد که باید بلافاصله پزشک را مطلع کرد.
• پس از جراحی ، بازو در سطح قلب یا بالاتر ، به همراه انگشتان در بالاترین سطح نگه داشته می شود .
• نبض توسط بررسی و شناخت جریان خون شریانی به کمک داپلر هر ساعت به مدت ۴ ساعت و سپس هر شیفت مورد پایش قرار میگیرد .
• فشار خون (به دست آمده توسط استنوسکوپ و داپلر) نیز هر ساعت به مدت ۴ ساعت و سپس هر شیفت بررسی می شود.
• عملکرد حرکتی و حسی ، گرما ، رنگ و نیز پرشدگی مجدد مویرگی با بررسی جریان خون هر شریان (نبض) پایش می گردد.