Acute Respiratory Distress Syndrome
سندروم دیسترس تنفسی حاد ( ادم ریوی غیر قلبی ) یک سندرومی است که همراه با ادم ناگهانی و پیشرونده ، افزایش انفیلتراسیون های دو طرفه ، کاهش ظرفیت ریوی و هیپوکسی علی رغم اکسیژن درمانی است . ARDS ناشی از التهابی است که منجر به آسیب غشا مویرگی آلوئولی می شود . مردم در خطر ARDS افرادی با تجربه آسیب مستقیم به ریه ( مثل آسپیراسیون ، استنشاق دود ) یا آسیب غیر مستقیم ( مثل شوک ) می باشد . مرگ عمدتا ناشی از نارسایی چند ارگان با عفونت خون ( sepsiss) می باشد . میزان مرگ و میر ARDS حدود ۲۵ تا ۵۸ % است .
تظاهرات بالینی
- شروع ناگهانی دیس پنه شدید ، معمولا ۱۲ تا ۴۸ ساعت بعد از شروع حادثه
- فرورفتگی فضای بین دنده ای و کراکل ( رال )
- هیپوکسی شریانی که با اکسیژن تراپی رفع نمی شود .
- آسیب ریه به فیبروز آلوئول های ملتهب شده می انجامد که این نیز به نوبه خود هایپوکسمیا شدید و مقاوم ایجاد می کند .
- افزایش فضای مرده آلوئولی و کاهش کامپلیانس ریوی
بررسی و یافته های تشخیصی
- سطح سرمی ناتری یورتیک پپتید مغزی ( Brain natriuretic peptide )
- اکوکاردیوگرافی
- کاتتراسیون شریان ریوی
تدابیر طبی
- شناسایی و درمان شرایط زمینه ای
- استفاده از درمان حمایتی
- اینتوبه کردن و تهویه مکانیکی
- حمایت از دستگاه گردش خون
- حجم در گردش کافی
- حمایت تغذیه ای
- استفاده از اکسیژن درمانی در هر زمان که بیمار اولین علامت هایپوکسمیا را نشان دهد .
- بررسی مقادیر گازهای خون شریانی (ABG) ، پالس اکسی متری و تست عملکرد ریوی
- همانطور که بیماری پیشرفت می کند ، استفاده از فشار مثبت انتهای بازدمی (PEEP) .
- درمان هایپوولمی با دقت بسیار که بیمار دچار افزایش حجم مایعات نشود ( اینوتروپیک یا وازوپرسور ممکن است تجویز شود ) .
- هیچ درمان دارویی ویژه ای برای ARDS وجود ندارد و درمان های آن حمایتی هستند . تعدادی از دارو ها به منظور درمان و پیشگیری از این عارضه تحت مطالعه و بررسی می باشند مثلا ( درمان جایگزین با سورفاکتانت ، داروهای پیشگیری از افزایش فشار خون ریوی و دارو های آنتی سپتیک ) .
- حمایت تغذیه ای ( ۳۵ تا ۴۵ kcal/kg روزانه )
تدابیر پرستاری
بررسی دقیق و مکرر بیمار و بررسی میزان تاثیر درمان ها مثلا :
- تجویز اکسیژن
- نبولایزر درمانی
- فیزیوتراپی تنفسی
- اینتوبه کردن یا ایجاد تراکئوستومی برای بیمار
- تهویه مکانیکی
- ساکشن
- برونکوسکوپی
توجه به سایر نیازهای بیمار مثل :
- پوزیشن دادن
- رفع اضطراب
- استراحت
شناسایی هر عاملی که در تهویه تنفسی بیمار ایجاد مشکل کرده و می تواند منجر به ایجاد اضطراب شود مثل :
- انسداد لوله های تنفسی و تیوب ها و یا سایر مشکلات حاد تنفسی ( پنموتوراکس ، درد ) کاهش ناگهانی در سطح اکسیژن ، میزان زجر تنفسی ، یا اختلال ونتیلاسیون
به منظور کاهش مصرف اکسیژن ممکن است از آرامبخش ها استفاده شود ، همچنین آرامبخش ها میتوانند عملکرد ونتیلاتورها را برای ایجاد تهویه بهتر تسهیل کنند و منجر به کاهش اضطراب بیمار نیز بشوند .
اگر آرامبخش ها موثر نبودند از داروهای فلج کننده ( که کوتاه اثر باشند ) استفاده می شود .
- در این صورت باید به بیمار آرامبخش تجویز شده باشد و بیمار درد هم نداشته باشد
- بیمار را مطمئن کنید که فلج ایجاد شده به دلیل دارو است و موقتی خواهد بود
- هدف و تاثیر فلج کننده ها را برای اعضای خانوداه بیمار توضیح بدهید .
- بیماری که فلج کننده دریافت کرده باشد باید به دقت تحت بررسی و کنترل قرار بگیرد
- مطمئن شوید که بیمار از ونتیلاتور جدا نشود ،
- همچنین اطمینان حاصل کنید که همه سیستم های هشدار دهنده دستگاه تهویه مکانیکی به درستی عمل میکنند
- بیمار را مستقیما تحت نظر داشته باشید
- تا حد امکان عوارض دارو های مسدود کننده عصبی – عضلانی را کم کرده و نیاز های احتمالی بیمار را در خصوص درد و عدم راحتی را پیش بینی کنید .
به منظور کسب اطلاعات بیشتر به فصل ۲۳ ، درسنامه داخلی جراحی برونر و سودارث ، چاپ دوازدهم سال ۲۰۱۰ مراجعه کنید .
برگرفته از :
- دستنامه پرستاری داخلی – جراحی برونر سودارث ۲۰۱۰
- ویرایش دوازدهم ، چاپ دوم ، انتشارات اندیشه رفیع
مترجمین :
- احمد علی اسدی نوقابی
- شیوا سادات بصام پور
- میترا ذوالفقاری
( اعضاء هیئت علمی دانشکده پرستاری و مامایی تهران )
گردآوری ، تهیه و تنظیم : صادق دهقانی زاده
خیلی خوب بود.بازم ممنونم.
با سلام، منظورتان از اینتوبه کردن بیمار چیست؟
میشه فرق اینتوبه کردن و ونتیله کردن رو توضیح بدید
با سلام
اینتوبه کردن به معنای باز کردن راه هوایی با مثلا لوله تراشه یا تراکئال تیوب هستش ولی ونتیله کردن شامل تهویه و ورود و خروج هوا به داخل راه هوایی و ریه ها میشه مثلا به وسیله ونتیلاتور یا آمبوبگ
اینتوبه کردن گذاشتن لوله ETT درون راه هوایی بیمار میباشد.ولی ونتیله کردن دادن اکسیزن به بیمار از طریق مختلف مثل لوله ETTمیباشد.
سلام آقای دهقان سایتتون عالیه٬باعث افتخار پرستاری هستید٬موفق باشید
با سلام و عرض ادب
یکی بستگان این جانب
عمل کوچک کردن معده
انجام دادن دو روز بعد عمل
دچار زجر تنفسی شده و امروز
هفت روز از عمل گذشته
گذشته و در ای سی یو
تحت نظر است آیا خود
پزشک هوشیاری اورا
پایین آورده یا کما رفته؟
چقدر طول درمان ادامه مییابد