انفارکتوس بطن راست – Right ventricular infarction

RV Mi بدکاری بطن راست به دنبال انفارکتوس بطن راست ، یکی از مهمترین اختلالاتی است که باید در بیمار مبتلا به انفارکتوس مورد توجه قرار گیرد . البته به دلیل کوچک بودن توده بطن راست ، و کم بودن فشار بطن و نیز تغذیه کافی بطن راست از عروق خونی ، این نوع انفارکتوس به ندرت ایجاد می شود . معمولا انفارکتوس بطن راست همراه با انفارکتوس ترانس مورال inferior و posterior بطن چپ دیده می شود و ناشی از آترواسکلروز عروق کرونر راست و گاهی سیرکومفلکس چپ است . آسیب معمولا در دیواره خلفی ایجاد می شود که ممکن است به دیواره آزاد آنترولترال راست نیز برسد . انفارکتوس ناحیه قدامی بطن راست به دلیل خونرسانی غنی آن شایع نیست .

تغییرات الکتروکاردیوگرافیک ناشی از انفارکتوس بطن راست

همانطور که پیشتر نیز گفته شد ، انفارکتوس تحتانی و خلفی بطن چپ اتفاق می افتد . تشخیص بر مبنای تغییرات قطعه ST است و چون این تغییرات در انفارکتوس بطن راست یک پدیده گذرا بوده معمولا بعد از گذشت ۲۴ – ۱۰ ساعت از شروع درد قلبی به حالت طبیعی بر می گردد ، باید در ابتدای پذیرش بیمار ، حتما اشتقاق های پریکاردیال سمت راست نیز کنترل شوند زیرا الکتروکاردیوگرام ۱۲ لید اصلی ، اطلاعات قطعی برای تشخیص آن به دست نمی دهد .

اقدامات درمانی اورژانس هنگام بروز انفارکتوس بطن راست

هدف از این اقدامات از بین بردن علائم نارسایی پمپ خون توسط بطن راست است این اقدامات عبارتند از :

• تجویز سرم نرمال سالین به میزان ۲۰۰ml/h به منطور فرستادن حجم خون کافی به طرف قلب چپ و دستیابی به حداکثر پیش بار .
• مانیتورینگ فشار وج مویرگهای ریوی ( PCWP ) جهت کنترل حجم مایع انفوزیون شده و پیشگیری از صدمه به دهلیز چپ . بدین منظور باید فشار وج کاپیلرهای ریوی بین ۱۸ – ۱۵ میلی متر جیوه حفظ شود و هرگز از ۲۰ میلی متر جیوه تجاوز نکند .
• تجویز دارو های اینوتروپ مثبت نظیر دوپامین و دوبوتامین . دوپامین با دوز ۲-۵ µg/kg/min موجب دیلاتاسیون عروق کلیه و ایجاد دیورز می شود با دوز ۵-۱۰ µg/kg/min گیرنده های دوپامینرژیک را تحریک کرده ، قدرت انقباضی قلب را تقویت می کند و با دوز بالاتر از ۱۰ µg/kg/min موجب انقباض عروقی و تاکی کاردی می شود . در این میان به دلیل آنکه دوبوتامین با دوز ۲٫۵-۱۰ µg/kg/min بدون ایجاد انقباض عروقی شدید و تاکی کاردی ، همان اثر اینوتروپ را روی قلب دارد ، داروی انتخابی اول به حساب می آید .
• در صورت بروز هایپوتانسیون ، بلوک های قلبی و کاهش برون ده قلب ، می توان از پیس میکر موقت استفاده کرد .

• کنترل علائم حیاتی بیمار شامل فشار خون ، فشار متوسط شریانی ، نبض ، تنفس سطح هوشیاری
• کنترل پوست و انتهاها از نظر سردی و رطوبت ، سیانوز و ادم محیطی
• مشاهده اتساع ورید های گردنی
• سمع ناحیه LBS قلب
• مانیتورینگ V4R و ثبت استریپ آن در هر ۴ ساعت
• ارزیابی بیمار از نظر بروز علائم نارسایی ثانویه بطن چپ